لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است. چاپگرها و متون بلکه روزنامه و مجله در ستون و سطرآنچنان که لازم است و برای شرایط فعلی تکنولوژی مورد نیاز و کاربردهای متنوع با هدف بهبود ابزارهای کاربردی می باشد. کتابهای زیادی در شصت و سه درصد گذشته، حال و آینده شناخت فراوان جامعه و متخصصان را می طلبد تا با نرم افزارها شناخت بیشتری را برای طراحان رایانه ای علی الخصوص طراحان خلاقی و فرهنگ پیشرو در زبان فارسی ایجاد کرد. در این صورت می توان امید داشت که تمام و دشواری موجود در ارائه راهکارها و شرایط سخت تایپ به پایان رسد وزمان مورد نیاز شامل حروفچینی دستاوردهای اصلی و جوابگوی سوالات پیوسته اهل دنیای موجود طراحی اساسا مورد استفاده قرار گیرد.
هروقت خواهر بزرگم آیت الکرسی را می خواند یادآوری می کرد که : یادش بخیر ...همیشهدر وقت های اضافه کلاس این آیه ها را به بچه ها می آموختم تا حفظ کنند .
دست به کار شدم وحالا این ها راه هایی است که از تجربیات چند تا معلم پیدا کرده ام یا خودم به آن ها فکر کرده ام :
1- وقتی چهره ی بچه ها را خسته می بینم 5 دقیقه درس را رها می کنم یک دو سه ای می گویم تا در همان نیمکت ها ورزش کنند!!
2- یااین که با بچه ها مجسمه بازی می کنم.به بچه ها می گویم هرکس مشغول به کاری شود تا وقتی من سوت بزنم. هرکس با شنیدن صدای سوت باید همان جا در جا خشکش بزند و مجسمه شود! هرکس خنده اش بگیرد یا تکان بخورد بازنده است.
3- معلمی هم میگفت من درفرصت طی کردن فاصله کلاس تا کتابخانه یا حیاط طوری که صدا مزاحم کلاس های دیگرنشود با بچه ها با صدای کوتاه شعر و آواز می خوانم .
4- دیگر اینکه با بچه ها بازی لب خوانی می کنم: مهمترین کلمات کلیدی درس را بی صدا می گویم و بچه ها به نوبت گفته مرا لب خوانی می کنند و بلند می گویند ودرهوا می نویسند ..
5- بازی هوپ هم می تواند یک راه خوب برای پر کردن این دقایق باشد . مثلا دربحث شمارش عدد نویسی می توان این بازی را با قوانین ساده و با مشارکت همه کلاس اجرا کرد (برای شمارش چند تا چند تا ).
6- معلمی می گفت ما از ابتدای سال یک پارچه روی دیوار کلاس نصب کرده ایم. در این دقایق هر بار بچه ها از موضوعات درسی یا خاطرات و شیطنت هایشان در کلاس نمادی ساده را به صورت گروهی طراحی می کنند. مهم نیست که حتما کار در 5 دقیقه تمام شود.بالاخره در فرصت هایی که تا پایان سال پیش می آید هر گروه کار خودش را روی تکه معینی از این پارچه پیش می برد تا یک دفتر خاطرات مصور عمومی داشته باشند.
7- و البته یک راه هم رفتن به حیاط و چند دقیقه بازی کردن با بچه هاست.به شرطی که قبلا ارتباط مناسبی با ناظم مدرسه بر قرار کرده باشید تا نام شما در لیست معلم های شلوغ و بی نظم درج نشود!
8- بعضی ها هم از این فرصت برای نصیحت کردن یا گفتن خاطرات و البته اندکی هم شنیدن آن از زبان بچه ها استفاده می کنند.
9- و گویاهستند معلمانی که به بچه ها" آزاد!" اعلام می کنند تا خود در این فرصت سه تا برگه دیگر تصحیح کنند و...
حتماً ارسال نقطه نظرات و تجربیات شما در این زمینه مرا خوشحال خواهد کردو ان شاء الله برای دیگر همکاران هم می تواند کمک خوبی باشد.
راستی یک چیز دیگر هم یادم آمد: گاهی بچه ها می توانند پیشنهاد های خوبی به معلم ها برای استفاده از این فرصت ها بدهند.خوب است نظر آنها را هم بپرسید..
نوشتن دیدگاه